Znalazłam krój pisma udostępniany na licencji CC BY-ND i chciałabym go wykorzystać do zaprojektowania logotypu, który będzie składał się z napisu wykonanego tym krojem pisma w niezmienionej formie oraz znaku graficznego. Czy logotyp jest utworem zależnym? W jaki sposób uznać autorstwo w przypadku wykorzystania kroju pisma w logotypie? Czy wystarczy umieścić dane autora w księdze znaku?

Prawno-autorska ochrona krojów pisma to dość rozległy temat, różnie traktowany w różnych ustawodawstwach. Poza tym, trudno przesądzić, czy każde wykorzystanie kroju w projekcie logotypu zawsze będzie jego opracowaniem – wymaga to każdorazowego ustalenia co jest chronione i czy ta właśnie część została wykorzystana poprzez twórcze przekształcenie.

W opisanym wypadku dodatkowym problemem jest wykonanie obowiązku uznania autorstwa. Z punktu widzenia projektanta, umieszczenie informacji wymaganych przez klauzulę BY (autor, tytuł, źródło utworu, licencja) w księdze znaku powinno być wystarczające, jeżeli w tej właśnie postaci projektant przekazuje znak klientowi. Nie wiadomo jednak jak z tego obowiązku miałby się wywiązywać korzystający ze znaku klient projektanta. Klauzula BY wymaga stosowania tych oznaczeń w rozsądnym zakresie, więc nie wydaje się konieczne powtarzanie ich w każdej reprodukcji logo.

W takich przypadkach warto mimo wszystko kontaktować się bezpośrednio z uprawnionym do wykorzystywanego utworu i uzyskiwać jego wyraźne oświadczenie co do dopuszczonego przez niego zakresu wykorzystania z utworu. Celem licencji CC jest ułatwienie korzystania z utworów, ale postanowienia licencji nie są w stanie przeskoczyć niejasności wpisanych w instytucje prawa autorskiego. Standardowy charakter licencji CC nie pozwala ponadto na ścisłe uregulowanie takich kwestii jak sposób oznaczania autorstwa.