1%
Logo akcji 1%

Droga użytkowniczko, drogi użytkowniku!

Fundacja Nowoczesna Polska to organizacja pożytku publicznego działająca na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury. Wesprzyj nasze działania, przeznaczając na nie 1% swojego podatku. Możesz to zrobić, wpisując w zeznaniu podatkowym numer KRS 0000070056.

Dowiedz się więcej

x
Prawo kultury

Napisałam poradnik wraz z drugim autorem. Poradnik był wydawany przez wydawnictwo przez kilka lat. Współautor zmarł niedawno, a tuż po jego śmierci wydawnictwo powiadomiło mnie o zaprzestaniu wydawania poradnika. Nie mogę porozumieć się ze spadkobiercami zmarłego autora w sprawie wydania poradnika w innym wydawnictwie. Czy mogę przerobić poradnik i wydać go sama? Kiedy zostanie uznane, że popełniłam plagiat? Mieliśmy również umowę licencyjną na inny poradnik wydawany w innym wydawnictwie. Czy w obecnej sytuacji musimy na nowo zawierać umowę z wydawnictwem, czy tez umowa jest ważna i spadkobiercy będą otrzymywać należne im tantiemy?

Poradnik, który opracowało kilku autorów stanowi utwór współautorski. Zgodnie z art. 9 ust. 1 pr. aut. współtwórcom przysługuje prawo autorskie wspólnie. Utwory tego typu można jednak podzielić na rozłączne, tj. takie, z których udaje się wyodrębnić poszczególne części pochodzące od twórców i posiadające samodzielne znaczenie, oraz nieposiadające takich właściwości utwory nierozłączne. Ustęp 2 wspomnianego przepisu stanowi, że każdy ze współtwórców może wykonywać prawo autorskie do swojej części utworu mającej samodzielne znaczenie, bez uszczerbku dla praw pozostałych twórców. W literaturze prawniczej wskazuje się jednak, że ten przepis dotyczy utworów rozłącznych, a ponadto, że ustalenie, czy doszło do uszczerbku może nastąpić w procesie sądowym.
Pod warunkiem spełnienia powyższych kryteriów nie wydaje się niedopuszczalne ponowne wydanie poradnika w zakresie własnego wkładu twórczego.

Ustawa o prawie autorskim ani też inne przepisy nie definiują natomiast plagiatu. Przyjmuje się, że plagiat może stanowić przywłaszczenie sobie autorstwa albo wprowadzenie w błąd co do autorstwa całości lub części cudzego utworu, tj. przestępstwo, o którym mowa w art. 115 ust. 1 pr. aut. Trzeba jednak zauważyć, że nawet jeżeli nie dojdzie do przypisania sobie autorstwa, to do rozpowszechniania przeróbki cudzego utworu, czy też jego części, będzie potrzebna zgoda tego, komu przysługują autorskie prawa majątkowe do utworu pierwotnego (w myśl art. 2 ust. 2 pr. aut.). Ingerencja w całość utworu współautorskiego może też stanowić naruszenie autorskiego prawa osobistego w postaci prawa do integralności utworu (art. 16 pr. aut.). Ta kategoria praw autorskich może być wykonywana także przez spadkobierców twórcy.

Autorskie prawa majątkowe przechodzą na spadkobierców, a więc zawieranie kolejnej umowy z wydawnictwem nie powinno być konieczne.