Kategoria: nieznany twórca

Jak traktować zjawisko rozprzestrzeniania się dowcipów? Pół biedy, jeżeli są to utwory bardzo stare i istnieją dowody co do ich wiekowości. Co jednak z pozostałymi anegdotami? Czy możliwość ich rozpowszechniania wynika z samego gatunku, jakim jest dowcip, czy też miliony ludzi z różnych krajów codziennie łamią prawa autorskie (najczęściej nieznanych) twórców? Oczywiście spod tego pytania wyłączam twórczość kabaretową.

Śpiewam w zespole wykonującym tradycyjne pieśni ukraińskie. Autorzy tych pieśni są nieznani, można je znaleźć jedynie w wykonaniu innych zespołów, które także znalazły je za pośrednictwem innych wykonawców lub same jeździły po wsiach ukraińskich zbierając piosenki od ich mieszkańców. Czy musimy mieć zgodę zespołów, które wykonywały te pieśni przed nami, mimo iż nie są oni ich autorami, jedynie zaczęli je wcześniej rozpowszechniać, czy ktoś z tych wykonawców może domagać się od nas jakichś praw? Czy kultura ludowa, nie ważne jak i przez kogo jest rozpowszechniana nie podlega żadnym prawom autorskim?

Czy w programie koncertu uczelnianego można zamieścić zdjęcie artystki rosyjskiej, wykonane w połowie lat pięćdziesiątych i darowane w latach sześćdziesiątych osobie prywatnej (Polce studiującej w tym czasie w ZSRR)? Ta rosyjska artystka jeszcze żyje, ma ok. 80 lat i mieszka w Rosji, natomiast autor zdjęcia jest nieznany.