Naruszenie to bezprawne działanie osób nieuprawnionych, polegające na dokonywaniu czynności zastrzeżonych dla uprawnionych z praw własności przemysłowej. Naruszyciel ponosi odpowiedzialność prawną.
Przykład: Spółka StarkPharma zaczęła importować do polski lek generyczny (czyli zamiennik leku oryginalnego) zawierający substancję czynną, która jest przedmiotem patentu przyznanego spółce Pastelas na terenie Polski. Spółka StarkPharma nie uzyskała na sprzedaż ani zgody spółki Pastelas, ani nie udało jej się skutecznie powołać na żaden z przepisów umożliwiających jej prowadzenie takiej sprzedaży w Polsce.
Środki prawne związane z naruszeniem lub zagrożeniem cudzej własności przemysłowej dzielą się na środki cywilne, administracyjne oraz karne.
Przykładem przestępstwa będzie oznaczanie towarów podrobionym znakiem towarowym. Naruszyciel będzie podlegać karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
Ze szczególnej ochrony prawnej korzystają renomowane znaki towarowe. Takie znaki nie muszą być nigdzie zarejestrowane, gdyż o ich ochronie decyduje sama renoma. Zgodnie z orzecznictwem, z renomą znaku mamy do czynienia zarówno wtedy, gdy spełnione są przesłanki ilościowe (znacząca liczba nabywców danego wyrobu, znaczący udział w rynku, dostępność towarów opatrzonych znakiem towarowym na znacznej części terytorium), jak również jakościowe (długi okres używania znaku towarowego, zasięg geograficzny tego używania, zasięg, forma i intensywność reklamy, charakter odróżniający znaku).
| Europejski Trybunał Sprawiedliwości dążąc do ujednolicenia orzecznictwa wspólnotowego, przyjął normatywną definicję znaku renomowanego jako znaku znanego znacznej części relewantnych odbiorców, a więc odbiorców towarów i usług oznaczonych tym znakiem (wyrok ETS z dnia 14 września 1999 r., C — 375.97 w sprawie General Motors Corporation przeciwko Yplon S. A.). |
Przykłady renomowanych znaków towarowych:
P. Kostański, Ł. Żelechowski, Prawo własności przemysłowej, Warszawa 2014.
P. Podrecki, Środki ochrony prawa własności intelektualnej, Warszawa 2010.
E. Nowińska, K. Szczepanowska-Kozłowska, Prawo własności przemysłowej. System Prawa Handlowego. Tom 3, Warszawa 2015.