Jakie są granice prawne w tworzeniu remiksu? Jakiemu to podlega prawu?

Remiks podlega w zasadzie takim samym wymaganiom jak każde inne wykorzystywanie cudzej twórczości. Konkretne przypadki remiksu mogą być wobec tego cytatami, parodiami lub pastiszami, a w związku z tym mogą być rozpowszechniane bez konieczności uzyskiwania zgody twórców (wydawców) pierwotnych utworów (po spełnieniu odpowiednich wymagań, w tym np. wskazania źródła). W innych sytuacjach, stosownie do okoliczności, remiks może być opracowaniem cudzego utworu, na którego wykorzystanie twórca tego utworu będzie musiał wyrazić zgodę. Innymi słowy, każdy przypadek remiksu trzeba indywidualnie próbować dopasować do jednej z określonych w prawie autorskim kategorii.

Prawo autorskie, pomimo różnych międzynarodowych i europejskich przepisów, pozostaje prawem terytorialnym i każde państwo zachowuje dużą swobodę w ustalaniu dozwolonych granic cytowania, czy rozumienia takich pojęć jak opracowanie itd. Może być zatem tak, że konkretny przypadek remiksu zostanie inaczej oceniony na gruncie prawa jednego państwa, a inaczej na podstawie innego. Przy czym to, które prawo zostanie tu zastosowane zależy od tzw. reguł kolizyjnych stosowanych przez sąd, przed który trafi spór. Zazwyczaj (choć mogą być od tego wyjątki) będzie to sąd kraju, w którym siedzibę ma pozwany, a jeżeli korzystanie z utworu będzie też miało miejsce w tym kraju, to właściwym prawem będzie najprawdopodobniej prawo (autorskie) tego kraju. W przypadku publikowania utworu w internecie konieczność dostosowania się również do obcego prawa jest jednak dość prawdopodobne.