Kategoria: utwory osierocone

Chciałabym wydać istniejące już tłumaczenie książki znajdującej się w domenie publicznej. Mimo, iż oryginał jest na pewno w domenie publicznej to nie wiem, czy znajdują się w niej tłumaczenia na język polski. Nie znam daty śmierci tłumaczki (w internecie nie ma danych na ten temat), trudno jest datę ustalić. Jaka instytucja pomaga ustalić czy dzieło (np tłumaczenie) znajduje się w domenie publicznej? Jeśli natomiast tłumaczenie nie jest jeszcze w domenie publicznej – za pośrednictwem jakiej instytucji mogę uzyskać licencję na wykorzystanie tego tłumaczenie?

Mam pytanie odnośnie legalności posiadania i używania starych gier komputerowych na system MS-DOS. Pliki znaleźć można w internecie. To samo dotyczy kartridży na popularnego niegdyś Pegazusa, które same w sobie są pirackimi wersjami gier nintendo. Czy np. stworzenie kanału na Youtube poświęconego tym grom i publikowanie tzw. „letsplejów” wiązałoby się z jakimiś konsekwencjami prawnymi? Same pliki gier nie byłyby udostępniane.

Planuję wydanie książek autora, od którego śmierci niedługo minie 70 lat. Jego teksty były tłumaczone na język polski w okresie międzywojennym, jednak po wydawnictwie nie pozostał już żaden ślad, a tłumacze podpisywali się niekiedy pseudonimami. W jaki sposób można legalnie wydać te książki?

Jak traktować zjawisko rozprzestrzeniania się dowcipów? Pół biedy, jeżeli są to utwory bardzo stare i istnieją dowody co do ich wiekowości. Co jednak z pozostałymi anegdotami? Czy możliwość ich rozpowszechniania wynika z samego gatunku, jakim jest dowcip, czy też miliony ludzi z różnych krajów codziennie łamią prawa autorskie (najczęściej nieznanych) twórców? Oczywiście spod tego pytania wyłączam twórczość kabaretową.

Kiedy utwory osierocone trafiają do domeny publicznej?

Śpiewam w zespole wykonującym tradycyjne pieśni ukraińskie. Autorzy tych pieśni są nieznani, można je znaleźć jedynie w wykonaniu innych zespołów, które także znalazły je za pośrednictwem innych wykonawców lub same jeździły po wsiach ukraińskich zbierając piosenki od ich mieszkańców. Czy musimy mieć zgodę zespołów, które wykonywały te pieśni przed nami, mimo iż nie są oni ich autorami, jedynie zaczęli je wcześniej rozpowszechniać, czy ktoś z tych wykonawców może domagać się od nas jakichś praw? Czy kultura ludowa, nie ważne jak i przez kogo jest rozpowszechniana nie podlega żadnym prawom autorskim?

Czy w programie koncertu uczelnianego można zamieścić zdjęcie artystki rosyjskiej, wykonane w połowie lat pięćdziesiątych i darowane w latach sześćdziesiątych osobie prywatnej (Polce studiującej w tym czasie w ZSRR)? Ta rosyjska artystka jeszcze żyje, ma ok. 80 lat i mieszka w Rosji, natomiast autor zdjęcia jest nieznany.